دلیجه: معروف ترین شاهین که همه جا هست حتی تو شهرها.
2_دلیجه کوچک:خیلی شبیه دلیجه است و بیشتر بصورت گروهی دیده میشن.
3_لیل:هم اندازه دلیجه با ظاهری بحری مانند.
4_بالابان:قوی ترین و بزرگ ترین شاهین ایران.
5_لاچین:تقریبا شبیه به بالابان هست اما کوچک تر و کشیده تر.جمعیتش تو ایران خیلی کمه و به سختی دیده میشه.
6_بحری:سریع ترین پرنده دنیا که انگار یک کلاه سیاه رنگ روی سرش گذاشته.
7_شاهین:تقریبا شبیه به بحری اما کوچک تر و تپل تره.به نسبت بحری رنگی تره.
8_ترمتای:یک بالابان مینیاتور!اندازه دلیجه اما متخصص شکار پرنده ها.
یک تعداد شاهین هم داریم که به ندرت تو ایران دیده میشن.
9_شاهین دودی:اون پایین روی آسمون خلیج فارس پرواز می کنه.
10_شاهین پا سرخ:همون شاهین دودی کمرنگ تر با پاهایی قرمز رنگ.
11_شاهین سر حنایی:این شاهین خیلی زیباست انگار که پرهای سرشو حنا گذاشته باشه  حتی سبیل هاش.
12_شاهین بلوچی:تقریبا هم شکل بالابان که خیلی به ندرت و اتفاقی تو ایران دیده میشه.

پیغو:

1-از زیر منقار تا گلویش خطی کشیده شده بدنش راه راه عمودی است سر بالها سیاهی کمرنگ دارد.

2-انتهاي دم پيغو گرد است

3-پيغو جره(نر) خيلي كوچكتر از طوار(ماده) نيست و گونه هاي خاكستري دارد.

خط چانه كليد مهمي است كه پيغو دارد.

پيغو بز يعني جوجه امسال چشم هاي آبي دارد و كم كم به زرد تغيير مي كند و خال سينه پيغو تولكي هم با پيغو كهنه تفاوت دارد.
قرقی:

1-دارای سینه و چانه نارنجی رنگ است همچنین بدنش راه راه عرضی دارد بدنش در پرواز صلیب مانند است.

2-دم قرقي داراي كنج مربع است.

3-قرقي جره(نر) خيلي كوچك تر از طوار(ماده) است و گونه هاي نارنجي دارد.

قرقي وابستگي كمتري از پيغو وطرلان به مناطق پر درخت دارد.

قرقي در هنگام مستي در ارتفاع بالاتري از ساير فصول مثلا حدود دوبرابر ارتفاع درختان بلند چرخ هاي زيبايي مي زند.

دو گونه کورکور سیاه جوان و عقاب پرپا فرم سیاه شباهت زیادی با هم دارند و کار شناسایی را سخت می کنند.برخی از کلیدهای در تصویر دیده میشه:
1_لکه سفید
2_ساده بودن شاهپر های کناری دم
3_طرح نوارهای عرضی تیره رنگ انتهای دم که بیشتر به عقاب پرپا شبیه هست تا کورکور


در این عکس ضمیمه شده میتوانید مقایسه ای بین دو گزینه محتمل داشته باشید

flying-fighters-05-500x369.jpg

 با سلام.

یکی از موضوعاتی که من همیشه می گم اینه که در شناسایی خانواده سارگپه ها مخصوصا سارگپه پابلند اصلا با رنگ پرنده کاری نداشته باشین چون تنوع رنگ در این خانواده خیلیییییی زیاده.

اما گذشته از این:

برخی از ویژگی های کلی:

بال های کشیده و باریک با تعداد انگشت(پرهای) کم تر از عقاب.دم نه چندان بلند با رنگ ساده و بدون طرح.پروبال قهوه ای رنگ با پد سفید مشخص در سطح زیری بال ها(شاهپرهای اولیه و ثانویه) و دو لکه سیاه رنگ در ناحیه خم شدگی بال.

تفاوت بالغ و نا بالغ:

بالغ:دم کاملا ساده بدون نوار های عرضی و تنها یک نوار حنایی رنگ پهن درانتها

نا بالغ:نوار های عرضی تیره رنگ دیده می شود.


تقریبا همه با این زیر گونه بحث برانگیز و خاص آشنا هستند.زیر گونه معروفی که زمستان ها وارد ایران میشه اما در ایران زادو ولد نداره.اما شرح خود پرنده
بیومتری:
پس اندازه گیری پرنده نتایج زیر بدست اومد
طول پرنده از نوک منقار تا انتهای دم 44 cm
طول هر بال 54 cm
وسعت بال ها 118 cm
این گونه شباهت زیادی با سارگپه پابلند داره و به آسانی با اون اشتباهمیشه.تصاویری  از بخش های مختلف پرنده تهیه شده امیدوارم که برای دوستان مفید باشه.
سطح زیری بال

سطح پشتی بال

سطح زیری دم

سطح پشتی دم

نمایش سطح زیری بدن

نمایش سطح پشتی بدن


بطور کلی این گونه نسبت به پابلند رنگ حنایی تری داره و در سطح پشتی رنگ ها یک نواخت تر هستند

نقشه محل زادآوری 19 زیرگونه پرگرین.
مثلا بارباری فالکون هم یه زیرگونه از پرگرین هست.

بالابان 50-45 روز

لاچین 45-42 روز

پرگرین 42-35 روز

بارباری 39-32 روز

لیل 32-28 روز

جمع آوری شده توسط استاد شفایی

حمایت از پرندگان شکاری:همیشه به اکثر افرادی که دوست دارند از پرندگان شکاری  نگهداری کنند خواهش کردم که هرگز دست به این کار نزنند جدا از اینکه به لحاظ قانونی اشکال دارد از لحاظ اخلاقی نیز درست نیست که پرندگان طبیعت را در اسارت نگهداری کنیم آن هم در شاریط بسیار بد!!
 صدها پرنده شکاری را دیدم که پس از اسارت به چه وضع بدی افتادند....
زندگی تلخ همراه با درد و رنج و حسرت بازگشت به آسمان! فقط و فقط برای اینکه بعضی از افراد فکر می کردند که می توانند از آنها نگهداری کنند...
به شدت با آقای هاشمی موافقم که به هیچ وجه باز هم تاکید میکنم به هیچ وجه نباید مباحث پرندگان وحشی در اسارت در این فروم مطرح بشه البته به جز مواردی خاص
بگذریم
اگر به یاد داشته باشید چند ماه پیش تصویر دلیجه و شاهینی را در فروم قرار دادم که به شدت مجروح بودند. اوضاع دلیجه خیلی وخیم بود هر دو را یکی از دوستانم از اداره محیط زیست استان تحویل گرفت و تا حد زیادی به انها کمک کرد. شرایط دلیجه بسیار بد بود و علی رغم اینکه  پیشنهاد شده بود در طبیعت رها شود تا در چرخه قرار بگیرد..... ایشان از انجام این کار امتناع کردند و پرنده را تا به امروز نگهداری کردند.دلیجه به طرز عجیبی بال چپ و پای راست معیوب خود را قطع کرده بود و با این روش تا به امروز زنده مانده است.

اوضاع فعلی پرنده خوب است،به خوبی غذا می خورد و بی خطر است.
الان به دلایلی این پرنده بلا تکلیف مانده است و کسی نیست که از آن نگهداری کند آن دوست ما هم درگیر کارهای ازدواج خود شده و به هیچ وجه فرصت و مکان نگهداری از این پرنده ها  را ندارد.چنانچه کسی مایل هست از این دلیجه  نگهداری کند تا تحت شرایطی خاص و با هماهنگی با سازمان محیط زیست پرنده را تحویل دهیم.